Achterflap:
Lammers wil zijn Titanic-avontuur het liefst zo snel mogelijk vergeten. Hij wel. Maar Mortimer niet!
Dat zijn de laatste regels uit Logboek Lammers deel 3 ‘De kluizen van de Titanic’4. Daarin kreeg de familie Lammers te maken met de slimme misdadiger Mortimer. Alleen al het feit dat Mortimer aan het einde van het vorige boek wist te ontsnappen, bewijst hoe vindingrijk hij is. Zelfs het leger, dat met helikopters de zoektocht had ingezet, kon de misdadiger niet tegenhouden.
Mortimer geeft de familie Lammers de schuld van alles en hij zint op wraak. En omdat hij zo graag schaakt, bedenkt hij een gemeen spelletje. Hij lokt de professor en zijn gezin naar het ruige noorden van Canada. Daar begint een ongelooflijk spannend avontuur. Het word een gevecht op leven en dood met de gevaarlijke crimineel.
Achtergrond:
Aan het eind van deel drie ontsnapt de boef. Dat was me eigenlijk niet naar de zin. Dus liet ik hem nog eens opdraven, waarbij hij het de familie Lammers knap lastig maakt. Als je over een verhaal begint na te denken weet je zelf ook nog niet hoe het af gaat lopen. Steeds bedenk je er stukjes bij, of gooi je er weer stukjes uit, omdat het verhaal vastloopt. Aan het bedenken van dit boek heb ik veel genoegen beleefd, omdat er een paar verrassende wendingen in kwamen. De truc met de zenders in de vissen heb ik ’s nachts in bed bedacht. Ik moest er zo om lachen dat mijn vrouw er wakker van werd. Nee, het is niet altijd even gemakkelijk om met een schrijver getrouwd te zijn. [Soms is hij heel afwezig en lijkt hij niet te luisteren, en net als je lekker ligt te slapen lacht hij je wakker.] Van Jaap Kramer de tekenaar heb ik een stuk van het boek moeten herschrijven. Ik had de treinen van Canada verkeerd beschreven, en daar is Jaap heel precies in. Hij stuurde mij afbeeldingen van de treinen, en met behulp daarvan heb ik de tekst aangepast.
Dit boek is ook vertaald in het Engels en uitgegeven onder de naam “Chess in the wilderness”.